En dat was het alweer
Blijf op de hoogte en volg Lieke
12 November 2014 | Suriname, Paramaribo
Gi odi,
Nou jongens dat was het alweer. Ik moet zeggen ik vind het jammer dat ik hier nu al weg moet. Hoe langer je hier bent, hoe beter je de mensen kent en hoe gezelliger je het hebt. Natuurlijk kijk ik er ook naar uit om alle mensen thuis weer te kunnen zien, maar het liefst was ik hier nog wat langer geweest.
Ik zal even een korte samenvatting geven over de afgelopen twee weken.
Maandag 3 november.
We zijn 's avonds naar een internaat geweest voor kinderen die afkomstig zijn uit het binnenland maar die hier een kans krijgen om te studeren. De kinderen zijn tussen de 13 en de 22 jaar. In het internaat zitten in totaal 82 kinderen. 36 meisjes en 46 jongens. De ouders van de kinderen moeten wel een kleine bijdrage leveren, 200 SRD per maand, omgerekend 50 euro.
Ik zal kort uitleggen hoe we hier bij het internaat terecht zijn gekomen.
We kwamen de week ervoor een man tegen bij het Hutje. Hij vertelde ons over het internaat en natuurlijk gezien onze achtergrond waren wij zeer nieuwsgierig. De man deed hier vrijwilligers werk, hij zorgde voor een goede website. De man genaamd Wim belde de directeur van het internaat op of hij even tijd voor ons zou hebben. We hebben afgesproken bij het Hutje. De directeur vertelde ons het een en ander over het internaat en we hadden een afspraak gemaakt om een keer te komen kijken bij het internaat. Dit gebeurde dus die maandag. We kwamen aan bij een huis wat er heel versleten uitzag. Wij konden ons dus ook niet voorstellen dat dit het internaat zou zijn. We moesten toen een oprijlaan op en toen we hier liepen werd het steeds mooier. We kwamen langs een voetbalveld, en je gelooft het misschien niet maar dit is het enige mooie voetbalveld die ik hier heb gezien. Hier waren de jongeren aan het voetballen. Toen we aankwamen werden we begroet door de directeur, hij had niet heel veel tijd omdat hij belangrijke afspraken had maar we kregen wel een rondleiding door de stagiaires die daar werkten. Roy ging met de mannelijke stagiair mee en wij gingen met Willemijn mee. Willemijn legde uit dat de kinderen hier strakke tijdsplanningen hebben. Ze moeten om 05.00 uur 's ochtends opstaan omdat ze om 06.00 uur al weg moeten lopen naar school. En geloof mij, Paramaribo is groot, dus je moet echt een eind lopen. Vervolgens zijn de kinderen tegen 14.00 uur weer thuis. Ze hebben nu een rustmoment tot 16.00 uur. Ze moeten dan op hun eigen kamer slapen of rusten. Om 16.00 uur tot 17.00 uur moeten de kinderen studeren. Daarna mogen ze iets voor zichzelf doen. Om 18.00 gaat de bel. Iedereen heeft een bepaalde taak die hij of zij moet uitvoeren. Daarna gaan de kinderen eten. 's Avonds moeten de kinderen ook studeren tot minimaal 22.00 uur. Ze hebben een uitlooptijd tot 00.00 uur.
We hebben tevens ook de slaapkamers kunnen bekijken. De meisjes slapen met z'n vieren op één slaapkamer. De jongens slapen gezamenlijk in één zaal.
Het is goed om te zien dat er zo'n internaat bestaat. Het klinkt allemaal heel streng, maar het valt mee. Deze kinderen krijgen nu een kans om te studeren, een kans die ze anders niet hadden gehad. Het doel van dit internaat is ook dat de kinderen later terug gaan naar het binnenland en daar iets kunnen betekenen.
Dinsdagavond hebben we bij Joy en Dyonne gegeten. Dit was erg gezellig en ze hadden heel lekker voor ons gekookt. Lionell (een jongen van de tour) die kwam ook nog gezellig lang.
Donderdag zijn alle stagiaires van onze school bij ons komen chillen. We hebben eerst lekker gezwommen en daarna zijn we wat gaan eten bij een warungtentje. Dit is een plek waar je lekker kunt eten voor weinig geld. Elke dag maakt de eigenaresse drie soorten gerechten waar je uit kunt kiezen. Daarna zijn Joy, Dyonne, Soof, Roy, Lionel en ik naar Havanna gegaan. Hier hebben we even onze heupjes geschud (hihi, het is ook een salsa tent).
Vrijdag zijn we naar Lionell geweest en hier hebben we gebarbecued met z'n allen. Ik moet zeggen, Lionel had het goed voorbereid.
's Avonds zijn we daar met z'n allen blijven slapen en de dag erna zijn wij dames + Roy naar de vlindertuin geweest.
Hier hebben ze 20 soorten vlinders, die allemaal ook 20 verschillende soorten planten nodig hebben, dit gebeurt allemaal op dit terrein van 7 hectare. Van één vlinder hebben we gezien hoe het groeiproces gaat en wat ze daarvoor allemaal moeten doen. Het is nog een heel karwei om dit allemaal te kunnen doen. De meeste vlinderen worden gekweekt voor de export (vooral Europa en Noord- Amerika). Twee keer in de week gaat er een vliegtuig naartoe met allemaal poppen. Wanneer de poppen aankomen hebben ze nog 4 weken te leven. De vlinder zelf heeft nog niet eens een week te leven.
Op het laatst hebben we slangen, schildpadden en schildpadjes gezien. Als je wilt weten wat het verschil is tussen een mannetjes schildpad en een vrouwtjes schildpad, de mannetjesbuik is hol van binnen en die van het vrouwtje is plat. 's Avonds hebben we nog lekker gegeten bij de Javaan.
Maandag, dinsdag en woensdag heb ik niet zoveel gedaan. Lekker genieten van de vrije dagen die ik nog heb. Roy en Sophie hebben tot 13.00 uur stage en daarna spraken we af bij het Hutje zodat we nog iets leuks konden doen. Behalve vandaag, vandaag dacht ik laat ik eens alle belangrijke dingen regelen (koffer inpakken, inchecken en natuurlijk reisverslag schrijven hihi).
Vanavond gaan we nog gezellig een avondje naar de Mall, soort groot winkelcentrum waar je lekker kunt eten en waar een bioscoop zit.
Morgen ga ik nog even langs op stage en dan krijg ik mijn tweede afscheid hihi en dan is het echt voorbij en moet ik Paramaribo gedag zeggen.
Maar het was een ervaring om nooit meer te vergeten en wellicht misschien in de toekomst kom ik nog een keer terug.
Mo syi xxxxxxxx
Nou jongens dat was het alweer. Ik moet zeggen ik vind het jammer dat ik hier nu al weg moet. Hoe langer je hier bent, hoe beter je de mensen kent en hoe gezelliger je het hebt. Natuurlijk kijk ik er ook naar uit om alle mensen thuis weer te kunnen zien, maar het liefst was ik hier nog wat langer geweest.
Ik zal even een korte samenvatting geven over de afgelopen twee weken.
Maandag 3 november.
We zijn 's avonds naar een internaat geweest voor kinderen die afkomstig zijn uit het binnenland maar die hier een kans krijgen om te studeren. De kinderen zijn tussen de 13 en de 22 jaar. In het internaat zitten in totaal 82 kinderen. 36 meisjes en 46 jongens. De ouders van de kinderen moeten wel een kleine bijdrage leveren, 200 SRD per maand, omgerekend 50 euro.
Ik zal kort uitleggen hoe we hier bij het internaat terecht zijn gekomen.
We kwamen de week ervoor een man tegen bij het Hutje. Hij vertelde ons over het internaat en natuurlijk gezien onze achtergrond waren wij zeer nieuwsgierig. De man deed hier vrijwilligers werk, hij zorgde voor een goede website. De man genaamd Wim belde de directeur van het internaat op of hij even tijd voor ons zou hebben. We hebben afgesproken bij het Hutje. De directeur vertelde ons het een en ander over het internaat en we hadden een afspraak gemaakt om een keer te komen kijken bij het internaat. Dit gebeurde dus die maandag. We kwamen aan bij een huis wat er heel versleten uitzag. Wij konden ons dus ook niet voorstellen dat dit het internaat zou zijn. We moesten toen een oprijlaan op en toen we hier liepen werd het steeds mooier. We kwamen langs een voetbalveld, en je gelooft het misschien niet maar dit is het enige mooie voetbalveld die ik hier heb gezien. Hier waren de jongeren aan het voetballen. Toen we aankwamen werden we begroet door de directeur, hij had niet heel veel tijd omdat hij belangrijke afspraken had maar we kregen wel een rondleiding door de stagiaires die daar werkten. Roy ging met de mannelijke stagiair mee en wij gingen met Willemijn mee. Willemijn legde uit dat de kinderen hier strakke tijdsplanningen hebben. Ze moeten om 05.00 uur 's ochtends opstaan omdat ze om 06.00 uur al weg moeten lopen naar school. En geloof mij, Paramaribo is groot, dus je moet echt een eind lopen. Vervolgens zijn de kinderen tegen 14.00 uur weer thuis. Ze hebben nu een rustmoment tot 16.00 uur. Ze moeten dan op hun eigen kamer slapen of rusten. Om 16.00 uur tot 17.00 uur moeten de kinderen studeren. Daarna mogen ze iets voor zichzelf doen. Om 18.00 gaat de bel. Iedereen heeft een bepaalde taak die hij of zij moet uitvoeren. Daarna gaan de kinderen eten. 's Avonds moeten de kinderen ook studeren tot minimaal 22.00 uur. Ze hebben een uitlooptijd tot 00.00 uur.
We hebben tevens ook de slaapkamers kunnen bekijken. De meisjes slapen met z'n vieren op één slaapkamer. De jongens slapen gezamenlijk in één zaal.
Het is goed om te zien dat er zo'n internaat bestaat. Het klinkt allemaal heel streng, maar het valt mee. Deze kinderen krijgen nu een kans om te studeren, een kans die ze anders niet hadden gehad. Het doel van dit internaat is ook dat de kinderen later terug gaan naar het binnenland en daar iets kunnen betekenen.
Dinsdagavond hebben we bij Joy en Dyonne gegeten. Dit was erg gezellig en ze hadden heel lekker voor ons gekookt. Lionell (een jongen van de tour) die kwam ook nog gezellig lang.
Donderdag zijn alle stagiaires van onze school bij ons komen chillen. We hebben eerst lekker gezwommen en daarna zijn we wat gaan eten bij een warungtentje. Dit is een plek waar je lekker kunt eten voor weinig geld. Elke dag maakt de eigenaresse drie soorten gerechten waar je uit kunt kiezen. Daarna zijn Joy, Dyonne, Soof, Roy, Lionel en ik naar Havanna gegaan. Hier hebben we even onze heupjes geschud (hihi, het is ook een salsa tent).
Vrijdag zijn we naar Lionell geweest en hier hebben we gebarbecued met z'n allen. Ik moet zeggen, Lionel had het goed voorbereid.
's Avonds zijn we daar met z'n allen blijven slapen en de dag erna zijn wij dames + Roy naar de vlindertuin geweest.
Hier hebben ze 20 soorten vlinders, die allemaal ook 20 verschillende soorten planten nodig hebben, dit gebeurt allemaal op dit terrein van 7 hectare. Van één vlinder hebben we gezien hoe het groeiproces gaat en wat ze daarvoor allemaal moeten doen. Het is nog een heel karwei om dit allemaal te kunnen doen. De meeste vlinderen worden gekweekt voor de export (vooral Europa en Noord- Amerika). Twee keer in de week gaat er een vliegtuig naartoe met allemaal poppen. Wanneer de poppen aankomen hebben ze nog 4 weken te leven. De vlinder zelf heeft nog niet eens een week te leven.
Op het laatst hebben we slangen, schildpadden en schildpadjes gezien. Als je wilt weten wat het verschil is tussen een mannetjes schildpad en een vrouwtjes schildpad, de mannetjesbuik is hol van binnen en die van het vrouwtje is plat. 's Avonds hebben we nog lekker gegeten bij de Javaan.
Maandag, dinsdag en woensdag heb ik niet zoveel gedaan. Lekker genieten van de vrije dagen die ik nog heb. Roy en Sophie hebben tot 13.00 uur stage en daarna spraken we af bij het Hutje zodat we nog iets leuks konden doen. Behalve vandaag, vandaag dacht ik laat ik eens alle belangrijke dingen regelen (koffer inpakken, inchecken en natuurlijk reisverslag schrijven hihi).
Vanavond gaan we nog gezellig een avondje naar de Mall, soort groot winkelcentrum waar je lekker kunt eten en waar een bioscoop zit.
Morgen ga ik nog even langs op stage en dan krijg ik mijn tweede afscheid hihi en dan is het echt voorbij en moet ik Paramaribo gedag zeggen.
Maar het was een ervaring om nooit meer te vergeten en wellicht misschien in de toekomst kom ik nog een keer terug.
Mo syi xxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
